Φρατζιάκομο, Πιέτρο

(Fragiàcomo, Τεργέστη 1856 – Βενετία 1922). Ιταλός ζωγράφος. Σπούδασε στην Ακαδημία της Βενετίας, όπου είχε καθηγητές τον Τ. Φαβρέτο, Τ. Τσιάρντι και Ε. Τίτο. Το 1880, για πρώτη φορά, πήρε μέρος στην Έκθεση του Τορίνο με κυβιστικά έργα, αλλά αργότερα ακολούθησε την τοπιογραφία, ζωγραφίζοντας τα τοπία της βενετικής κοιλάδας. Τα έργα του Φ. χαρακτηρίζονται από λυρική σκοτεινότητα. Από αυτά πιο αξιόλογα είναι: Η φτωχή Βενετία (Συλλογή Μαρτζότο, Βαλντάνιο), Θλίψη (Κρατικό Μουσείο, Βερολίνο) κ.ά.